Oyun mu ? Azap mı ?

Hayat oyanayabileceğimiz en büyük oyun olur bazen ve bazende yaşabileceğimiz en büyük azap , buna hiç birimiz karar veremez belkide yada veririz öylece . Düşünmek gereksizdir bazen kafamızı boşluğa atmak bir uyuşturucu gibi gelir ve kimi zaman ise beynimizin kıvrımlarında düşüncelerimiz cehennem kuyusuna döner . Bunu biz yapmayız bunu insanlar yapar başkaları karar verir bazen , bazen ise kendimize olan nefretimiz . 

Dipsiz kuyularda sonsuz alevlerde kendi şahsımızı ararız bazen , ağlamak zordur ağlamak istememize rağmen ve gülümsemek ise daha zor kendimizi rol yapmaya adadığımızdan . Aslında herkes birbirini taklit eder bu dünyada nasıl davranacağımızı bilemeyiz nasıl oynanacağını bilemeyiz . Dünyanın renkleri bizim için siyah beyazdır başka renk tanımayız , hayır aslında diğer renkleri bilmediğimizden değil diğer renkler bize gözükmek istemediğinden . Alışmışız artık buna bizde çevirmişiz kafamızı başka yöne artık hiç bir şeye gerek olmadığından gözlerimizi kapatmışız .

Bu sonsuz bir sürükleniştir kimi zaman ve kimi zaman ise bir kaçış tek farkı sürüklenenler düşmekten korkmaz gözleri kapalı olmasına rağmen kaçanlar ise dikkatli bakarlar her şeye engeli kırmak varken koşarlar delicesine . Ruhumuzun derinliklerine kazılmış bu bilgiler kalbimizin en karanlık ve dip köşesine günahlarımız gibi gizlenmiş , bunu fark etmek için günahlarını bilmen gerek eğer bilemez isen o zaman ne için bu dünyada olduğunuda bilemezsin gözlerini kapatsanda hayal edemezsin , geleceğin karanlıktır , geçmişin senden üstün gelir ve şu anın senin için sadece boş bir kaptan ibarettir...

Şarkı önerisi :

~Beethoven - Moonlight Sonata