Ölmeyi yeğlerim ben

Yıldızlara dokunabilseydim eğer ,

İmkansızları yok ederdim 

Bu sonsuz hayat oyunun da 

Var olmamayı dilerdim .

Tanrım bu boşluğu silemiyorum 

Kalbimdeki bu buz erimiyor 

Hissedemiyorum .

Duygu denilen şey anlaşılmıyor .

Belki de yanlızlığımdan 

Yada acımdan kurtulmadığımdan 

Umutsuz bir ruhu diriltmekten vaz geçiyorum 

Işığın olmadığı yer daha güzel .

Bazı insanlar maviyi sever 

Bazıları beyazı ve bazıları da siyahı 

Ben mor'a aşık oldum 

Ölümle aynı rengi taşıdığından .

Müzikleri dinliyemiyorum , dalıyorum karanlığa 

Ben ne zaman bu hale geldim ?

Acım dugularımı yerken mi ?

Yoksa ben onları öldürürken mi ?

Yaşamak yorucu , acı verici

İnsanlar beni yoruyor 

Kaçmak ölümle eşdeğerse 

Ölmeyi yeğlerim ben .